✅ یکی از آیات که در فضیلت امیرالمومنین علی علیه السلام نازل شده آیه ۵۵ سوره مائده است
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ اَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ
یعنی: همانا ولی شما خدا و رسول او و کسانی هستند که ایمان آورده، نماز بر پا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند.
خلاصه ماجرا از این قرار است:
سائلى وارد مسجد رسول خدا صلى الله علیه وآله شد و از مردم درخواست کمک کرد.
کسى چیزى به او نداد.
حضرت على علیه السلام در حالى که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید.
شهریار آن شاعر بزرگ که در مدح علی علیه السلام می گوید: برو ای گدای مسکین در خانه علی زن/ که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را اشاره به همین داستان دارد.
آیه فوق به خاطر این فضیلت حضرت علی علیه السلام نازل شد
این ماجرا رو ده نفر از اصحاب پیامبر مانند ابن عباس، عمّار یاسر، جابربن عبداللّه، ابوذر، اَنسبن مالک، بلال و. نقل کردهاند و شیعه و سنّى در این شأن نزول، توافق دارند.
(الغدیر ج۲ ص۵۲ این ماجرا را از قول افراد مختلف ذکر کرده)
عمّار یاسر مىگوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه بود که رسولخداصلى الله علیه وآله فرمود: مَن کنتُ مولاه فعلىّ مولاه»
سید احمد هاشمی
درباره این سایت